Dag 20-21-22-23 Lovina,relaxen,voedselvergiftiging

Dag 20 moesten we vroeg opstaan, aangezien om 10 uur onze taxi zou arriveren. Om 9 uur hadden we de wekker gezet en gingen meteen richting het ontbijt. We hebben snel alles betaald en gingen naar het huisje om de spullen in te pakken. Net voor 10en waren we klaar en toen we naar buiten liepen stond de taxi er al, goed geregeld dus! Het was een simpel klein autootje maar meer dan genoeg voor ons. De reis zou ongeveer 2 uur gaan duren zei onze chauffeur. We reden langs prachtige bergen aan de linkerhand en aan de rechterhand hadden we de zee, ondertussen lag Esmée lekker te slapen. Lovina vonden we na ongeveer 2 uur en een kwartier, maar toen moesten we nog het hotel vinden. Dit lag blijkbaar redelijk buiten het centrum en op een flinke berg. Na zeker een half uur te hebben gezocht en rondgevraagd te hebben, had de chauffeur het eindelijk gevonden. We checkte in en onze bungalow werd aangewezen.

Na onze spullen neer te hebben gezet waren we van plan naar beneden te gaan om te pinnen en te lunchen. We zijn het stuk naar beneden gelopen, wat toch wel een flink stuk is… Eenmaal beneden hebben we een Nederlands tentje gevonden waar je een puntzak friet, broodje frikadel, broodje shoarma etc. kan halen. Wij hebben een lekkere puntzak friet gehaald en een frikadel. Hierna hebben we geprobeerd te pinnen maar dit lukte niet, waarschijnlijk omdat ze in het weekend niet gevuld worden. Dus we hebben nog eventjes gekeken voor wat goedkope eettentjes en zijn toen weer naar boven gegaan.

We zijn het prachtige resort gaan verkennen toen we eenmaal weer terug waren. Vlak voor onze bungalow zit een klein zwembad met super mooie bedjes en met een uitzicht over de bergen en de zee! Als je naar boven loopt zit daar een groot zwembad, waarvan je een nog mooier uitzicht hebt. Bij het bovenste zwembad waren 2 mannen die ons groetten. Nick trok al snel z’n mond open, over dat die het wel erg jammer vond dat zo’n resort geen airco heeft. Hierop zei 1 van de mannen dat dit komt doordat op deze berg te weinig stroom is, waarna hij vertelde dat hij de eigenaar was en de andere man de General Manager… Oeps! We hebben een tijdje met ze staan praten, waarbij ze ons over het resort vertelden en over de stroom en water problemen. Ze hebben pas sinds 1 maand schoon water want ze hebben zelf alle leidingen moeten leggen. Daarnaast was ook de stroom een probleem en ze hebben dus ook zelf kabels moeten leggen. Gelukkig legt de stroom maatschappij nu ook kabels, dus binnenkort hebben ze veel meer stroom.

Vervolgens zijn we weer naar beneden gelopen naar een straatje waar de eigenaar ons over verteld had. Hier zouden enorm goedkope eettentjes zitten die ook nog lekker eten hadden. Na er 1 keertje langs te zijn gelopen hadden we het gevonden. Het was erg druk en alleen maar Nederlanders! We hebben een heerlijk Nasi Goreng Special gegeten en een Water Melon Juice voor de prijs van 1.75 p.p. De Juice koste 4000 Ruphees zo’n 30 eurocent! Hierna weer naar boven gewandeld, om hier lekker in ons bungalowtje te gaan zitten.

Dag 21 zou een dag worden waarbij we naar de Boeddhistische tempel en naar de Hot Springs wilden gaan. Via het hotel hadden we een taxi geregeld voor een redelijke prijs. Het was een 10 minuten durende rit naar de tempel. De entree was gratis, wel kon je een donatie geven. We hebben hier zo’n half uur tot een uur rond gelopen en ondertussen foto’s gemaakt. Het was een prachtige tempel met veel trappen en mooie beelden. Het zag er mooi uit met alle offerdingen die voor de Boeddha’s stonden. We hebben allebei nog wierook aangestoken en zo even een momentje voor ons zelf genomen. Toen we alles hadden gezien, hebben we nog een kleine donatie gedaan en zijn we weggegaan. Echter gingen we niet meer naar de hotsprings, we hadden het al heet genoeg. We hadden onze sarongs weer teruggelegd in onze bungalow en zijn toen op pad gegaan om wat te gaan lunchen. We gingen in het zelfde straatje eten en hebben allebei een pizza genomen. Het was de lekkerste pizza tot nu toe. Nadat ons buikje weer was gevuld, hebben we de rest van de middag bij het zwembad gelegen. Jammer genoeg was er niet veel zon.

In de avond zijn we ook dit keer weer bij het straatje gaan eten, maar onderweg merkten we allebei dat we eigenlijk helemaal geen trek hadden, wat we normaal wel hebben. Toen we onze gerechten hadden besteld (Esmée fried rice chicken, Nick fried noodle chicken), heeft Esmée er amper van gegeten. Nick heeft nog zijn halve bord naar binnen weten te krijgen. We waren allebei stil en niet lekker. We zijn dan ook snel weer terug gegaan naar onze bungalow, echter liep de terugweg niet zo soepel. Esmée werd onderweg heel erg misselijk en moest het echt onder controle houden. Op een gegeven moment stond Esmée kokhalzend langs de weg. Gelukkig kwam er verder nog niks uit. Naast ons stopte een vrouw met een klein kindje op de scooter langs ons, om te vragen of het wel ging. Ook dit keer verbazen we ons weer over hoe geweldig vriendelijk de mensen hier zijn!!!

We zijn snel doorgelopen en eenmaal aangekomen bij de bungalow verliep alles niet echt vlekkeloos. Esmée hielt het niet meer vol en heeft heel de vloer ondergekotst. Heerlijk met stukjes kip! Vervolgens was de wasbak, de douche, de wc en ook nog buiten voor onze bungalow aan de beurt. Laten we even duidelijk maken dat lieve Nick die zich ook niet top voelde dit allemaal heeft opgeruimd. Nick had bij het restaurant een kop thee gehaald en kreeg ook nog een flesje met witte vloeistof mee, wat goed zou zijn voor de maag. Echter kwam dit er ook allebei weer uit. Na een 2 uur durende overgeef fase leek er nu toch wel een einde aan te komen. We gingen allebei rustig in bed liggen, alleen waren ook onze darmen niet goed. Nick voelde zich ook misselijk, maar moest niet overgeven. Midden in de nacht heeft hij een vinger in zijn keel gestoken om maar van het gevoel af te zijn. Voor Nick was het gelukkig niet voor een lange duur. De rest van de nacht hebben we veel wakker gelegen.

In de ochtend waren we kapot van de beroerdheid en zo begon onze 22ste dag. Gelukkig voelden we ons allebei een stuk beter, Nick wel wat beter dan Esmée. Nick is een pak met kaakjes gaan halen en zo zijn we de dag doorgekomen. De thee bleef dit keer wel binnen en ook de paar kaakjes vielen goed. We hebben heel de dag gerust op bed, spelletje gespeeld op Nick zijn mobiel en niks gedaan. In de avond wilden we een kop soep gaan nemen, echter in het restaurant bij ons hotel was het wel erg duur (6 euro). Dit wilden wij niet gaan doen, want we hebben nog steeds problemen met pinnen. Esmée haar vader heeft gebeld met ING en zo is er nu duidelijkheid gekomen. Maestro heeft al ongeveer 2,5 jaar geen geld betaald voor transacties, waardoor Indonesië nu de stekker eruit heeft getrokken. Dit betekent dat dit niet alleen voor ING geldt, maar ook andere banken en andere landen. Er staat een onwijs hoge druk op, aangezien er zo’n 100.000en toeristen zijn die nu op Indonesië zijn en die dus nu al een week niet kunnen pinnen. Ook ons geld begint op te raken, gelukkig hebben we wat kunnen regelen met de Nederlandse manager van dit hotel. We maken geld naar hem over en zo krijgen we ons geld. Hopelijk krijgen we het snel!

Goed, de soep was dus te duur… Balen, want het liefst wilden we hier eten zodat we rustig aan konden doen. Dus daar gingen we dan, op weg naar beneden. We hebben een restaurantje gekozen wat iets dichter bij ligt en hebben allebei een soep gekozen. Dit keer voor maar 1.20 per stuk (toch een verschil). We hadden er ook nog brood bij genomen en het ging zo naar binnen. Dan merk je toch echt dat je trek hebt. De soep was niet heel bijzonder, maar we hebben geen spijt van deze keuze. Na deze maaltijd zijn we weer de berg opgegaan, terug naar onze Bungalow. We hebben de rest van de avond een serie op het laptopje gekeken en zijn heerlijk in slaap gevallen.

Dag 23, dit keer een veel betere nacht gehad! Nick heeft als ontbijt weer toast met ei genomen, Esmée alleen toast aangezien ze soms nog steeds een beetje misselijk is. Het ontbijt beviel goed en vandaag wilden we nog een keer rustig aan gaan doen. We zijn bij het zwembad gaan liggen en lekker gaan lezen en muziek gaan luisteren.

Vanavond gaan we weer naar beneden om te eten, maar verder wordt het weer een dagje waarbij we niks gaan doen. Meer hoeven we dan ook niet te schrijven over deze dag!

De foto’s van de Boeddhistische tempel komen op Esmée haar Facebook te staan, het internetbereik is te slecht om foto’s bij ons verslag te doen. Sorry!